bezoek aan ons sponsorkind

Maandag hadden we afgesproken om ons sponsorkind te bezoeken. We zouden om 9 uur opgehaald worden maar dit is natuurlijk wel de Afrikaanse tijd dus werden we na half 10 pas opgehaald. We werden opgehaald door de projectdirecteur, we kregen gelijk een knuffel van hem en hij gaat ook met de kindren in het project om als zijn eigen kinderen ze noemen hem dan ook 'uncle'. We kregen eerst een rondleiding in de kerk en daarna liepen we naar het kantoortje en toen kwam er een meisje aangerend die ons om de hals vloog, ja dat was natuurlijk Christine! daarna werden we door alle medewerkers en de tante van Christine welkom geheten door een knuffel. In het kantoor hebben we psalm 121 gelezen en gebeden. Christine en haar nicht hebben nog een welomstlied gezongen. Daarna kregen we een uitgebreide maaltijd en werd er uitleg gegeven over het werk wat ze doen. Daarna zijn we naar het huis waar Christine woont gelopen. Het was er leuk om te zien waar ze woont.

Daar hebben we nog gezongen en gebeden. Ook hebben we daar wat cadeautjes gegeven en hebben we een schaal met heel veel fruit/noten en eieren gekregen (hoe we dit naar Nedeland moeten slepen weten we nog niet...ze hebben speciaal een eierenbeschermhoes gemaakt zodat we dit wel kunnen meenemen maar ik vermoed dat het net niet stevig genoeg is)

Daarna hebbenwe gelunchd en hebben we het dossier vanChristine bekeken. Daarna moesten we afscheid nemen, Christine was erg verdrietig dat we weer moesten gaan.

onze laatste dagen in Masindi

Dinsdag hadden we een rustige dag dus zijn we lopend naar de stad gegaan,tegen half 5 s middags werden we opgehaald door eenAmerikaanse evangelist en een voorganger van een gemeente.

We hadden gehoord dat deze gemeente Bijbels nodig had. Met een hele koffer vol Bijbels zijn we er heen gegaan. De voorganger vertelde dat de kerk in een 'slechte' buurt staat. Er werden dagelijks mensen verkracht, veel dronkenschap etc. Maar veel mensen in de buurt zijn tot bekering gekomen en nu is de buurt beter geworden.Alleen waren er maar een paar mensen diie een Bijbel hebben. De voorganger vroeg of we nog iets wilde zeggen tegen de gemeente.Wilfred liet dat natuurlijk niet voorbij gaan en heeft een kort woord gesproken over een aantal bijbelteksten. Ook de Amerikaanse man heeft ook kort gesproken. Daarna hebben we de Bijbels uitgedeeld. De mensen waren allemaal zo blij!

Woensdag werden we tegen 11 uur opgehaald voor de chimptracking. We zijn naar een stuk bos gereden tussen de suikerplantage waar 36 chimpansees verblijven. Na een grote zoektocht hebben we er 4 gevonden, 3 volwassenen en een jong.

safaripark

zaterdagochend werden we tegen 7 uur opgehaald door en chauffeur om naar Masindi te gaan.Over alle zand/hobbelwegen werd ik heel erg wagenziek. gelukkig hadden we een lange pauze bij een neushoornreservaat waar we even een frisse neus konden halen. We reden met de auto naar een plek dichtbij deneushoorns. Daar liepen we met een ranger mee het bos in om ze op te zoeken. Na een stukje lopen kwamen bij de plek waar een neushoorn lag met haar jong. Omdat het warm is slapen ze overdag. We konden heeldichbij komen en we hebben zelfs gezien hoe het kleintjebij de moeder ging drinken. Hierna hebben we de reis naar Masinndi vervolgd.

We kwamen tegen 2 uur al aan in Masindi, veelte vroeg duszijn we Masindi maar gaan verkennen.

Om 6 uur s avonds werden we opgehaald door een chauffeur om ons naar het natuurpark te brengen. Daar hebben we overnacht in een hutje. De volgende ochtend ging om 5 uur de wekker want om 6 uur vertrokken we voor een ochtendsafari ( s ochtends ishet nogniet zo warm dus zijn de dieren actiever)

We hebben heel veel wilde dieren gezien, waterbokken, buffels, gazelles/impalas, bavianen,olifanten,giraffen, wratenzwijnen, veel mooie vogels en we hebben in de verte ook nog een leeuw gezien.

Na de lunch hebben we een boottocht gemaakt en hebben toen ook 2 krokodillen en een heleboel nijlpaarden gezien. De boottocht ging naar een grote waterval en weer terug maar je kon ook uitstappen en langs de waterval omhoog klimmen. Onze chauffeur stond boven te wachten dus wij zijn gaan klimmen. Het was een zware klim maar het was werkelijkwaar prachtig!

Daarna werden we naar ons hotel gebracht.

paardrijden

We hadden thuis al gezien dat je hier in de buurt kon paardrijden dus hadden we onze paardrijbroeken ook meegenomen. Dinsdag was het dan zo ver..maar we moesten daar eerst zien tekomen.

We hebben eerst de boda genomen maar die bracht ons aan de verkeerde kant van de Nijl en natuurlijk hebben ze maar 1 brug en die was helemaal aan het begin dus moesten we met de boot oversteken. Die mensen vroegen 50 000 shilling per persoon...echt veeeeel te veel. uiteindelijk hebbenwe 20 000 betaald per persoon maar dat is nog te veel (6 euro pp voor een korte overtocht)

maar we waren toch op tijd aangekomen.

we waren de enige voor deze tocht dus we waren met 2 begeleiders en wij tweeen.

De ranch was van een australische man en de paarden zag er heel goed uit. Wilfred zat op de grootste paard (ongever 1.75 m schofthoogte) en ik zat op de snelste...nou dat heb ikgemerkt!

na ruim een half uur zei de begeleider dat we een stukje rengalop (snelle galop) gingen doen maar Wilfred durfde dat niet. Ik heb samen met de eerste begeleider een andere route gedaan waar we veel stukken in rengalop konden. Vanaf de plekken waar ik geweest ben had je een fantastich uitzicht. Vanaf de top van de berg kon je heel Jinja en omgeving zien. Wilfred is meer langs kleine dorpjes in de jungle gereden en heeft voornamelijk gestapt en gedraven en kleine stukjes gegaloppeerd. Het laatste stuk hebben we weer met zn allen door dorpjes en langs de Nijl gereden. Alle kinderen die we tegen kwamen die zwaaide en zeiden 'mzungu' of 'hi how are you' of 'bye'. Echt zo leuk dat die kinderen zo enthousiast reageren!

source of the Nile

zondag waren we eigenlijk vrij maar Shirley is s ochtends toch naar het kindertehuis gegaan om te helpen met het ontbijt en avonds met het avondeten,douchen en naar bed brengen.

De rest van de dag hebben we leuke dingen gedaan...

tegen 10.30 uur zijn we met de boda naar de nijl gereden om daar een boottocht te doen. Een boda boda is een brommer die hier als vervoermiddel gebruikt wordt waar je met zn tweeen op kan en sommigen gaan met zn drien erop (dus 1 boda driver en 3 passagiers) echt alles kan op zo n boda vervoerd worden,soms zie je de gekste dingen.

we zijn met alle vrijwilligers en nog een Uganese vriend een boottocht gaan doen naar de source of the nile (bron van de nijl). We hadden een goede gids die ons veel dieren liet zien en ook veel over de omgeving wist te vertellen.We hebben veelbijzondere vogels en reptielen gezien...en nee geen krokodillen ;)

Daarna zijn we met de hele groep gaan lunchen in een restaurauntje. Wilfred en ik hebben beiden een pizza gegeten en een lekkere smoothie. Een pizza daar kost 15000 shilling wat ongeveer overeenkomt met 4 euro en een groot glas vers geperste een smoothie ongeveer 2 euro,dus we waren iets van 12 euro kwijtmet zn tweeen.

We hebben nog wat dingen gekocht in de stad maar daarna begon het te regenen dus hebben we een paraplu gekocht en lopend naar huis gegaan.

vrijwilligerswerk in het babieshome

hallo allemaal. We zijn nu een weekje hier en we beginnen nu een beetje aan alles te wennen. alles gaat hier ook zo anders.. we zijn elke dag in het kinderehuis aan het werk en het is zo gaaf om dit te doen, ze zijn allemaal zo dankbaar. we beginnen elke ochtend tegen 9 uur met het geven van het ontbijt. daarna gaan we bijvoorbeeld spelen met de kinderen en tegen 13.30 geven we de lunch. Na de lunch hebben we in principe tijd voor onszelf. een van de eerste dagen vroeg ik of ze eigenlijk geen hulp nodig hadden voor het avondeten, en ze vertelde dathet fijn zou zijn alswe ook dan kwamen. die avond kwamen we er achter dat maar 1 auntie (zo worden de vrouwelijke oppassers genoemd)alle kinderen eten moet geven,douchen en naar bed brengen, dus ze was zo blij met onze hulp! dus we gaan nu ook elke avond heen. Met het eten geven doen wij eigenlijk altijd de bulungi`s (gehandicapten) omdat die gevoerd moeten worden,Shirloey helpt soms ook met het eten geven van de babys. we zijn nu ook begonnen om pre school activities (kleuterles) met sommige kinderen, zoals zingen, kleuren, tellen, het alfabet leren etc. Er zijn 4 zwaar gehandicapte kinderen die als babys gevoerd moeten worden, 2 kinderen die iets hebben met hun benen en daardoor moeilijk/niet kunnen lopen waarvan 1 ook verstandelijk minder is. en er is een meisje die ook verstandeljk erg beperkt maar kan we zelf eten en er is nog eenzwaar autistisch jongentje, hij is ontzettend moeilijk in de groep want hij wil nog wel eens anderen pijn doen en vraagt erg veelaandacht vaniedereen. Er is gisteren ook een nieuw meisje van ongeveer 1 jaar gekomen waarvan we ook vermoeden dat ze verstandelijk beperkt is. Er zijn totaal 6 babys maar er zijn er nu maar 5 want 1 baby is ergens anders omdat ze (nog) in een slechte conditie is. En dan zijn er nog een stuk of 6 peuter/kleuters en een ouder meisje van 7 jaar. Toaal zijn er dus ruim 20 kinderen.

citytour deel2

natuurljkwaren we nog niet klaar met ons verhaal maar we werden opgehaald door onze chauffeur dus daarom hier deel 2 van de citytour...

na de twee na grootste moskee van afrika gezien te hebben zijn we naar de markt in kampala geweest. daar werd kleding verkocht voor ongeveer 1 euro en heel veel groent/fruit/vlees(vlees hing in de zon met allemaal vliegen er om heen..iel..) we werden veel aan gesproken met muzungu dit btekent buitenlander/blanken.

daarna hebben we nog wat gebouwen bekeken en hebben we een boottocht gemaakt over victoria lake

kampala-jinja

maandag ochtend werden we opgehaald door onze chauffeur om naar jinja te gaan waar we de komende twee weken verblijven. kampala is heel erg druk met verkeer en overal mensen en ook wel veel straatkinderen. Jinja is daarentegen een rustige stad, we hebben geen straatkinderen gezien hier en de mensen zijn hier ook heel aardig. Hier wonen ook meer blanken want je wordt hier minder aangekeken als buitenlander. alleen de kinderen hier noemen ons afentoe mzungu en willen ons vaak aanraken, maar de volwassenen hier doen wel normaaltegen ons (afentoe vragen ze wel meer geld als we iets willen kopen maar ach een ananas is hier maar 40 cent, uiteten is max 10 euro pp dus wie doet je wat). we zitten in een huis samen met een australisch paar, twee nederlandse en een belgische vrijwilliger, dezen zijn allemaal erg aardig! we hebben maandag ons ingeschreven bij het kantoortje achter het kindertehuis omde volgende dag echt aan het werk te gaan.